- zaburzyć
- {{stl_3}}zaburzyć {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}zabuʒɨʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_51}}{{/stl_51}}{{stl_24}}perf von {{/stl_24}}{{stl_7}}→ {{/stl_7}}{{stl_38}}zaburzać {{/stl_38}}
Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
zaburzyć
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
zaburzyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zaburzać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaburzyć — dk VIb, zaburzyćrzę, zaburzyćrzysz, zaburzyćburz, zaburzyćrzył, zaburzyćrzony zaburzać ndk I, zaburzyćam, zaburzyćasz, zaburzyćają, zaburzyćaj, zaburzyćał, zaburzyćany «spowodować zakłócenia, nieprawidłowości w działaniu, funkcjonowaniu czegoś»… … Słownik języka polskiego
zaburzać — → zaburzyć … Słownik języka polskiego
zaburzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zaburzaćam, zaburzaća, zaburzaćają, zaburzaćany {{/stl 8}}– zaburzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, zaburzaćrzę, zaburzaćrzy, zaburzaćrzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaburzenie — n I 1. rzecz. od zaburzyć. 2. lm D. zaburzenieeń zwykle w lm «zakłócenia, nieprawidłowości w działaniu, funkcjonowaniu czegoś; stan odbiegający od normy, zwłaszcza w czynnościach fizjologicznych organizmu» Zaburzenia hormonalne, psychiczne,… … Słownik języka polskiego
